W obliczu rzeczy ostatecznych Wiemy bowiem , że jeśli nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania , będziemy mieli mieszkanie od Boga , dom nie ręką uczyniony , lecz wiecznie trwały w niebie . Tak przeto teraz wzdychamy , pragnąc przyodziać się w nasz niebieski przybytek , o ile tylko odziani , a nie nadzy będziemy . Dlatego właśnie udręczeni wzdychamy , pozostając w tym przybytku , bo nie chcielibyśmy go utracić , lecz przywdziać na niego nowe odzienie , aby to , co śmiertelne , wchłonięte zostało przez życie . A Bóg , który nas do tego przeznaczył , dał nam Ducha jako zadatek . Tak więc , mając tę ufność , wiemy , że jak długo pozostajemy w ciele , jesteśmy pielgrzymami , z daleka od Pana . Albowiem według wiary , a nie dzięki widzeniu postępujemy . Mamy jednak nadzieję ... i chcielibyśmy raczej opuścić nasze ciało i stanąć w obliczu Pana . Dlatego też staramy się Jemu podobać czy to gdy z Nim , czy gdy z daleka od Niego jesteśmy . Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa , aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele , złe lub dobre . Apostolskie działanie Tak więc przejęci bojaźnią Pana przekonujemy ludzi , wobec Boga zaś wszystko w nas odkryte . Mam zresztą nadzieję , że i dla waszych sumień nie ma w nas nic zakrytego . Mówimy to , nie żeby znów wam siebie zalecać , lecz by dać wam sposobność do chlubienia się nami , iżbyście w ten sposób mogli odpowiedzieć tym , którzy chlubią się swą powierzchownością , a nie wnętrzem własnego serca . Jeśli bowiem odchodzimy od zmysłów - to ze względu na Boga , jeżeli przytomni jesteśmy - to ze względu na was . Albowiem miłość Chrystusa przynagla nas , pomnych na to , że skoro Jeden umarł za wszystkich , to wszyscy pomarli . A właśnie za wszystkich umarł [ Chrystus ] po to , aby ci , co żyją , już nie żyli dla siebie , lecz dla Tego , który za nich umarł i zmartwychwstał . Tak więc i my odtąd już nikogo nie znamy według ciała ; a jeśli nawet według ciała poznaliśmy Chrystusa , to już więcej nie znamy Go w ten sposób . Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie , jest nowym stworzeniem . To , co dawne , minęło , a oto [ wszystko ] stało się nowe . Wszystko zaś to pochodzi od Boga , który pojednał nas z sobą przez Chrystusa i zlecił na posługę jednania . Albowiem w Chrystusie Bóg jednał z sobą świat , nie poczytując ludziom ich grzechów , nam zaś przekazując słowo jednania . Tak więc w imieniu Chrystusa spełniamy posłannictwo jakby Boga samego , który przez nas udziela napomnień . W imię Chrystusa prosimy : pojednajcie się z Bogiem ! On to dla nas grzechem uczynił Tego , który nie znał grzechu , abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą .
Tj. przyszłe, chwalebne ciało.
Chęć posiadania przyszłego, chwalebnego ciała, bez konieczności jednak pozbycia się przez śmierć fizyczną ciała doczesnego. Ten stan byłby udziałem ludzi, którzy by doczekali się paruzji jeszcze za życia.
Por.
.
;
Tu prawdopodobnie aluzja do zarzutów, jakie czyniono Pawłowi w związku z jego postawą tak wobec Boga, jak i wobec ludzi.
"Chrystusa" - tzn. miłość, jaką Chrystus nam okazuje, lecz zarazem i nasza miłość ku Chrystusowi; "za wszystkich" - por.
; "wszyscy pomarli" - sobie samym, grzechowi lub Staremu Prawu.
Nie znaczy to, że Paweł znał Chrystusa za życia, lecz że to, co przedtem o Nim wiedział, było poznaniem wyłącznie ludzkim, doczesnym.
. "Wszystko" - Wlg za wielu rkp gr.
Albo w sensie przyjęcia solidarności zewnętrznej z grzesznym rodzajem ludzkim (por.
), albo grzechem w oczach ówczesnych Żydów, uważających za zbrodniarza każdego, kto umierał na krzyżu (por.
), bądź w sensie ofiary za grzechy (por.
), co ST oddaje niekiedy terminem "grzechu".
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga