Kain i Abel Mężczyzna zbliżył się do swej żony Ewy . A ona poczęła i urodziła Kaina , i rzekła : « Otrzymałam mężczyznę od Pana ». A potem urodziła jeszcze Abla , jego brata . Abel był pasterzem trzód , a Kain uprawiał rolę . Gdy po niejakim czasie Kain składał dla Pana w ofierze płody roli , zaś Abel składał również pierwociny ze swej trzody i z ich tłuszczu , Pan wejrzał na Abla i na jego ofiarę ; na Kaina zaś i na jego ofiarę nie chciał patrzeć . Smuciło to Kaina bardzo i chodził z ponurą twarzą . Pan zapytał Kaina : « Dlaczego jesteś smutny i dlaczego twarz twoja jest ponura ? Przecież gdybyś postępował dobrze , miałbyś twarz pogodną ; jeżeli zaś nie będziesz dobrze postępował , grzech leży u wrót i czyha na ciebie , a przecież ty masz nad nim panować ». Rzekł Kain do Abla , brata swego : « Chodźmy na pole ». A gdy byli na polu , Kain rzucił się na swego brata Abla i zabił go . Wtedy Bóg zapytał Kaina : « Gdzie jest brat twój , Abel ?» On odpowiedział : « Nie wiem . Czyż jestem stróżem brata mego ?» Rzekł Bóg : « Cóżeś uczynił ? Krew brata twego głośno woła ku mnie z ziemi ! Bądź więc teraz przeklęty na tej roli , która rozwarła swą paszczę , aby wchłonąć krew brata twego , przelaną przez ciebie . Gdy rolę tę będziesz uprawiał , nie da ci już ona więcej plonu . Tułaczem i zbiegiem będziesz na ziemi !» Kain rzekł do Pana : « Zbyt wielka jest kara moja , abym mógł ją znieść . Skoro mnie teraz wypędzasz z tej roli , i mam się ukrywać przed tobą , i być tułaczem i zbiegiem na ziemi , każdy , kto mnie spotka , będzie mógł mnie zabić !» Ale Pan mu powiedział : « O , nie ! Ktokolwiek by zabił Kaina , siedmiokrotną pomstę poniesie !» Dał też Pan znamię Kainowi , aby go nie zabił , ktokolwiek go spotka . Po czym Kain odszedł od Pana i zamieszkał w kraju Nod , na wschód od Edenu . Potomkowie Kaina Kain zbliżył się do swej żony , a ona poczęła i urodziła Henocha . Gdy Kain zbudował miasto , nazwał je imieniem swego syna : Henoch . Henoch był ojcem Irada , Irad ojcem Mechujaela , a Mechujael ojcem Metuszaela , Metuszael zaś Lameka . Lamek wziął sobie dwie żony . Imię jednej było Ada , a drugiej - Silla . Ada urodziła Jabala ; on to był praojcem mieszkających pod namiotami i pasterzy . Brat jego nazywał się Jubal ; od niego to pochodzą wszyscy grający na cytrze i na flecie . Silla - ona też urodziła Tubal-Kaina ; był on kowalem , sporządzającym wszelkie narzędzia z brązu i z żelaza . Siostrą Tubal-Kaina była Naama . Lamek rzekł do swych żon , Ady i Silli : « Słuchajcie , co wam powiem , żony Lameka . Nastawcie ucha na moje słowa : Gotów jestem zabić człowieka dorosłego , jeśli on mnie zrani , i dziecko - jeśli mi zrobi siniec ! Jeżeli Kain miał być pomszczony siedmiokrotnie , to Lamek siedemdziesiąt siedem razy !» Set i jego potomstwo Adam raz jeszcze zbliżył się do swej żony i ta urodziła mu syna , któremu dała imię Set , « gdyż - jak mówiła - dał mi Bóg potomka innego w zamian za Abla , którego zabił Kain ». Setowi również urodził się syn ; Set dał mu imię Enosz . Wtedy zaczęto wzywać imienia Pana .
Epizod o Kainie i Ablu, dotyczący prawdopodobnie w swym pierwotnym brzmieniu czasów dużo późniejszych (rozwinięta kultura, znaczna liczba ludzi), został tu umieszczony jako wymowne potwierdzenie skutków grzechu pierworodnego: oto szatan odnosi zwycięstwo nad Kainem. Abel, jako młodszy brat zabity z zawiści przez starszego, jest typem Chrystusa. Por.
;
.
Hebr.: Hebel (Habel).
"Ponura - pogodna" stanowią odpowiedniki twarzy dosł. "zapadłej" (wskutek gniewu) i "podniesionej" (na znak równowagi moralnej). Złe postępowanie powoduje pierwszy, dobre - drugi skutek.
Dod. wg LXX.
Owo znamię było czymś, co chroniło Kaina - może cechą przynależności do szczepu, który stosuje prawo krwawej zemsty za zabicie swego członka.
Hebr.: Chanok.
Hebr.: Lemek.
Wymowny dowód rosnącej dzikości moralnej potomków Kaina.
Hebr.: Szet.
LXX i Wlg: "On zaczął pierwszy wzywać imienia Pana". Zdanie różnie objaśniane. Sens prawdopodobny: odtąd zaczęto uroczyściej lub regularnie składać Bogu ofiary. Setyci tutaj dodatnio różnią się od Kainitów.
