Niedługo potem król posłał pewnego starca z Aten , aby zmuszał Żydów do odstępowania od praw ojczystych i do tego , aby nie postępowali według praw Bożych , ale aby zbezcześcili zarówno świątynię w Jerozolimie , którą mieli oddać Zeusowi Olimpijskiemu , jak i tę na Garizim , którą - jak sobie życzyli mieszkańcy tego miejsca - mieli oddać Zeusowi Kseniosowi . Napór niegodziwości był ciężki i trudny do wytrzymania dla wszystkich . Świątynia była pełna rozpusty i uczt , na których poganie zabawiali się z nierządnicami , a na świętych dziedzińcach zbliżali się do kobiet , ponadto zaś jeszcze do wnętrza świątyni wnosili to , czego się nie godzi . Ołtarz był pokryty ofiarami niedopuszczalnymi przez Prawo i niegodziwymi . Nie było wolno ani zachowywać szabatu , ani obchodzić ojczystych świąt , ani nawet przyznawać się , że się jest Żydem . Każdego miesiąca w dniu urodzin króla gorzka konieczność prowadziła każdego do spożywania ofiar , kiedy zaś przyszło święto Dionizjów , zmuszano do tego , aby w bluszczowych wieńcach brać udział w pochodzie ku czci Dionizosa . Za namową Ptolemeusza zostało wydane dla sąsiednich miast greckich rozporządzenie , aby one w stosunku do Żydów tak samo postępowały , zwłaszcza co do uczt obrzędowych , i aby karano śmiercią tych , którzy nie chcieli przejść na grecki sposób postępowania . Można więc widzieć z tego , jak wielki ucisk wtedy nastał . Przed sąd przyprowadzono dwie kobiety , gdyż obrzezały swe dzieci . Zawiesiwszy im przy piersiach ich niemowlęta oprowadzono je publicznie po mieście , a następnie strącono z muru . Inni skryli się w pobliskich grotach , aby w tajemnicy obchodzić szabat . Kiedy jednak doniesiono o tym Filipowi , zostali wszyscy spaleni , gdyż obawiali się czynnie sobie pomóc przez cześć dla dnia świętego . Upomnienie skierowane do czytelnika Proszę więc tych , którzy będą czytali tę księgę , aby nie wpadli w przygnębienie z powodu tego , co trzeba było znieść ; żeby raczej na to zwracali uwagę , że prześladowania były nie po to , aby zniszczyć , ale aby wychować nasz naród . Znakiem bowiem wielkiego dobrodziejstwa jest to , iż grzesznicy nie są pozostawieni w spokoju przez długi czas , ale że zaraz dosięga ich kara . Nie uważał bowiem Pan , że z nami trzeba postępować tak samo , jak z innymi narodami , co do których pozostaje cierpliwy i nie karze ich tak długo , aż wypełnią miarę grzechów . Nie chciał bowiem karać nas na końcu , dopiero wtedy , gdyby grzechy nasze przebrały miarę . A więc nigdy nie cofa On od nas swojego miłosierdzia ; choć wychowuje przez prześladowania , to jednak nie opuszcza swojego ludu . Zresztą niech nam wystarczy przypomnienie tej prawdy . Po tych kilku słowach trzeba powrócić do opowiadania . Męczeństwo Eleazara Niejaki Eleazar , jeden z pierwszych uczonych w Piśmie , mąż już w podeszłym wieku , szlachetnego oblicza , był zmuszony do otwarcia ust i jedzenia wieprzowiny . On jednak wybierając raczej chwalebną śmierć aniżeli godne pogardy życie , dobrowolnie szedł na miejsce kaźni , a wypluł mięso , jak powinni postąpić ci , którzy mają odwagę odrzucić to , czego nie wolno jeść nawet przez miłość do życia . Ci , którzy byli wyznaczeni do tej bezbożnej ofiarnej uczty , ze względu na bardzo dawną znajomość z tym mężem , wzięli go na osobne miejsce i prosili , aby zjadł przyniesione przez nich i przygotowane mięso , które wolno mu jeść . Niech udaje tylko , że je to , co jest nakazane przez króla , mianowicie mięso z ofiar . Tak postępując uniknie śmierci , a ze względu na dawną z nimi przyjaźń skorzysta z miłosierdzia . On jednak powziął szlachetne postanowienie , godne jego wieku , powagi jego starości , okrytych zasługą siwych włosów i postępowania doskonałego od dzieciństwa , przede wszystkim zaś świętego i od Boga pochodzącego prawodawstwa . Dał im jasną odpowiedź mówiąc , aby go zaraz posłali do Hadesu . « Udawanie bowiem nie przystoi naszemu wiekowi . Wielu młodych byłoby przekonanych , że Eleazar , który już ma dziewięćdziesiąt lat , przyjął pogańskie obyczaje . Oni to przez moje udawanie , i to dla ocalenia maleńkiej resztki życia , przeze mnie byliby wprowadzeni w błąd , ja zaś hańbą i wstydem okryłbym swoją starość . Jeżeli bowiem teraz uniknę ludzkiej kary , to z rąk Wszechmocnego ani żywy , ani umarły nie ucieknę . Dlatego jeżeli mężnie teraz zakończę życie , okażę się godny swojej starości , młodym zaś pozostawię piękny przykład ochotnej i wspaniałomyślnej śmierci za godne czci i święte Prawa ». To powiedziawszy , natychmiast wszedł na miejsce kaźni . Ci , którzy go przyprowadzili , na skutek wypowiedzianych przez niego słów zamienili miłosierdzie na surowość , sądzili bowiem , że one były szaleństwem . Mając już pod ciosami umrzeć , westchnął i powiedział : « Bogu , który ma świętą wiedzę , jest jawne to , że mogłem uniknąć śmierci . Jako biczowany ponoszę wprawdzie boleść na ciele , dusza jednak cierpi to z radością , gdyż Jego się boję ». W ten sposób więc zakończył życie , a swoją śmiercią pozostawił nie tylko dla młodzieży , lecz także dla większości narodu przykład szlachetnego usposobienia i pomnik cnoty .
Por.
; "starca z Aten" - Wlg: "Antiocheńczyka".
"Zeus Olimpijski" to tytuł naczelnego bóstwa Greków jako dawcy zwycięstwa; a "Zeus Ksenios" - jako opiekuna gości.
Czyli Bakchosa - tracko-greckiego boga wina.
. Inni popr.: "mieszkańców Ptolemaidy".
.
Tłum. przybliżone; gr. dosł.; "bęben" - jakieś narzędzie tortur.
Pogańskich.
biblia, biblia online, pismo święte, pismo święte online, twoja biblia, ewangelia, stary testament, nowy testament, księga, księgi, prorocy, słowo boga